Categorie: Nieuwtjes

Foto’s door Ramon Hopman

Op 7 maart 2021 liep Walter de Graaff zijn eerste marathon. Hieronder zijn verhaal:

Mijn eerste marathon,

Circa 15 jaar geleden verhuisde ik naar de Pascalweg en op de dag van de marathon liep ik meestal naar de Spinozaweg om de marathonlopers voorbij te zien komen. Ik vond dat altijd een fascinerend gezicht, vooral op het einde als de mindere goden voorbij kwamen en ik me moeilijk voor kon stellen dat ze die ongeloofelijke afstand van 42 kilometer ooit zouden kunnen volbrengen (ze waren daar pas 10 km onderweg) Zelf had ik nooit het idee om een marathon te lopen, het leek me grenzen aan het onmogelijke.

Op zondag 7 maart 2021 liep ik mijn eerste marathon. Ik had gedacht dat als ik een marathon zou lopen, het DE Rotterdam marathon zou worden, maar die ging door corona niet door zo als we allemaal weten. Om die reden kwam Marti eind 2020 met het voortstel om mee te doen aan een kleinschalige, alternatieve marathon, die voorlopig nog wel door zou gaan op 6 maart 2021. Dit was de Galgenberg marathon, een “social run” van 45 km door de bossen en heuvels van de Utrechtse heuvelrug, met maximaal 100 deelnemers in een aantal groepen. Maaike, Richard en Renata besloten met Marti hier voor te gaan trainen vanaf begin december 2020. 

Ik zelf liep wel graag op zondag de trainings rondjes mee, maar deze Galgenberg marathon leek niet een maar wel twee bruggen te ver voor mij (meer kilometers, over bospaden en met klimwerk) Bovendien was er ook geen tijdsregistratie en mijn eerste marathon moest wel een eindtijd hebben!  

Ik besloot dus wel mee te doen met de lange duurlopen op zondag, niet de volledige afstand maar maximaal 20 km. Op 6 december 2020 stond er 23 km op het menu. Ik zou iets eerder afhaken en uitkomen op 20 km. Bij de club aangekomen stond m’n teller op 22,3 km! Ik realiseerde me dat dit wel een PR was qua afstand want ik had nooit verder gelopen dan 1 keer de halve marahon in Dordrecht in november 2018. Daarna kreeg ik last van hielspoor klachten en keerde pas circa een jaar later bij de LGZ trainingen terug.

Ik besloot om toch de lange duurlopen mee te gaan doen en wel te zien waar het schip zou stranden. Uiteindelijk liepen we op 14 februari, door een wondere witte wereld in de polders rond Oud-beijerland, onze langste training van 36.5 kilometer.

Op 17 februari besloot de organisatie van de Galgenberg marathon dat het evenement onder de geldende corona regels niet door kon gaan. Omdat dit besluit niet onverwacht kwam hadden wij onderling al besloten om in dat geval de eerste eigen LGZ marathon te gaan lopen op zondag 7 maart. Ik had toch wel flinke twijfels of ik mee moest doen omdat ik het in de lange trainingslopen meestal vanaf 20 kilometer behoorlijk zwaar kreeg. Marti moedigde me aan dat het wel zou lukken en ik besloot er voor te gaan.

Op 7 maart vertroken we om 9.30 vanaf de club. Marti had een leuke route gemaakt via de van Brieneoord brug, Cappelle, Kralingse bos, Erasmusbrug en Zuiderpark terug naar de club. We zouden een tempo van 6.15 min/km aanhouden wat tot een eindtijd van 4.30 zou leiden. Marco en Paul fietsen mee en Marco had een tijdklok achterop z’n fiets bevestigd, dat was geniaal! Patricia en haar man fietsen ook een groot deel mee. Ramon dook weer als paparazzi fotograaf overal langs de route op. Peter en Ellen hadden een verzorgingspost bij hun huis en later nog halverwege de route. Lucienne en Chris fietsen ook nog stukken mee. Eric was er ook om fotoos te schieten. Liek stond ook ergens halverwege en gooide slingers over ons. Marti heeft die slingers heel de route omgehouden (omdat het op zijn leeftijd niet meer zo vaak voor komt dat hij door een vrouw versiert wordt) En onderweg zagen we nog meer fans die ons aanmoedigden, dat was heel erg fijn!

Zoals eerder bij de trainingen kreeg ik het na ongeveer 20 km weer zwaar. Ik had pijn in m’n bovenbenen vanuit de liezen. Ik had van te voren bedacht dat ik waarschijnlijk de groep niet tot het einde zou kunnen volgen, maar ik hoopte tot een kilometer of 30 aan te kunnen haken en dan het laatste stuk op karakter uit te lopen. Toen we om het Kralingse bos liepen zaten we op 30 km en ik kon nog steeds volgen. Marti zei: het is nog 4×3 kilometer, en dat maakte het psychologisch toch minder ver. En langzamerhand kwam op de Maasboulevard de Erasmusbrug in zicht. Ik zag tegen de klim omhoog op, maar dat viel toch best mee. Ik begon wat pijn in m’n kuit te krijgen en hoopte dat het niet zou gaan verkrampen. Toen we de Erasmus over waren wist ik dat ik het zou gaan redden. In het Zuiderpark stond Anneke ons aan te moedigen met iets wat herrie maakte (ik ben vergeten wat het was) Uiteindelijk kwamen dan toch die laatste meters op het haven spoorpad. Marco was vooruit gereden en had de finish bepaald. Zijn tijdklok stond uiteindelijk op 4:28:00 toen we hem passeerden. We hadden het gehaald, met z’n vieren, samen uit samen thuis! Na de finish kregen we bloemen van Patricia, en zetten we ons nogmaals in een, behoorlijk stramme, looppas naar de club, waar nog meer mensen ons stonden op te wachten om ons te feliciteren en Lucienne ons een medaille om de hals deed.

Wat was dit een mooie ervaring. Zowel de trainingen, die altijd gezellig waren, als de marathon hebben we echt samen gedaan. En iedereen die ons steunde en aanmoedigde tijdens de marathon, echt geweldig. Hartelijk dank daarvoor!

En nu op naar De Rotterdam marathon in oktober!

Renate Fraczek, winnares LGZ sportiviteitsprijs 2019!

“De wisselbeker voor ” beste prestaties in het afgelopen jaar “, gaat over 2019 naar onze Renata Fraczek!
Zij kwam enkele jaren geleden naar Loopgroep Zuid, met als doel ooit een marathon uit te lopen. Dit lukte en in 2019 presteerde ze het om 3 marathons uit te lopen.
Renata is ook erg gedreven en wil zich steeds weer verbeteren, wat in Spijkenisse resulteerde in een marathon-tijd van 4 uur 17 minuten. En dit is volgens mij nog lang niet haar top, ik denk dat als ze zo doorgaat, de 4 uur binnen bereik is.
En ondanks al dat gehol en geren , loopt Renata altijd te lachen en is ze altijd vrolijk. Dus ook een genot om met haar te mogen lopen ( in mijn geval ervoor bij wind tegen).
Renata, gefeliciteerd en nog heel veel succes en plezier bij Loopgroep Zuid” 

Tot zover het juryrapport.

Loopgroep Zuid heeft al jaren de traditie om ieder jaar een prijs uit te reiken voor de meest in het oog lopende sportieve prestatie van een LGZ-lid. De ontvanger van de prijs is dan voor het volgende jaar de voorzitter van de jury.

Volgend jaar is onze Renata dus degene die bepaalt wie de sportiviteitsprijs 2020 gaat krijgen.

Maar dat is pas volgend jaar.

Voor dit jaar feliciteren we Renata met deze mooie prijs! Je hebt het meer dan verdiend! 

(klik twee keer op de foto voor een grotere afbeelding!)