Na maanden van voorbereiding was daar dan eindelijk de grote dag: 8 arpil 2018. Voorbereidingen in de kou en dan moeten lopen in de warmte. Komt dat wel goed? ’s Morgens verzamelen bij de brandweerkazerne en er waren er best wel een paar gespannen. Niet zo vreemd natuurlijk, zou hun eerste marathon worden.
Trainen is leuk, maar een ‘wedstrijd’ is altijd weer anders. Zeker een marathon.
Na de gebruikelijk foto sessie in onze nieuwe clubkleding eindelijk naar de startvakken.
De 1/4 marathon lopers starten om 9:30 en de marathon om 10:00.
De kanonschoten klonken en daar gingen de lopers op pad. Ook de trouwe LGZ supporters weer langs de kant om direct aan te moedigen vanaf het prille begin. En de lopers kwamen ze nog vaker tegen onderweg want onze supporters blijven de lopers volgen.
Het werd een warme dag voor de lopers, zeker als de zon ook nog eens achter de wolken vandaan kwam. Het was afzien voor de lopers want niemand was er nog aan gewend om in de warmte te lopen. Gewoon rustig bijven want de trainingskilometers waren gemaakt. Elkaar niet opjagen maar steunen als dat nodig was. En genoeg drinken en koelen had de trainer verteld.
Natuurlijk onderweg even doorbijten (zeker na de 30km) maar dat hoort erbij.
De laatste bocht en dan de Coolsingel op, kippevel en een brede lach op het gezicht. In de verte de finishboog nog een paar honderd meter en dan eindelijk die zo verdiende medaille om de nek.
Wat een kanjers zijn de LGZ lopers toch, zowel de 1/4 als de hele marathon lopers. Allemaal haalden ze de finish en de trainer liep van trots naast zijn schoenen.
Het werd een onvergetelijke dag waar nog lang over zal worden nagepraat op de club.
Supporters bedankt voor de steun!
